Neo-con ayarlı gazetecilik
Medya, her zaman raytingi yüksek, kışkırtılmış haberleri sever. Zaman zaman en doğal rutin haberlerdeki küçük ayrıntılara bile sansasyonel bir boyut ekleyerek, kelimelerin büyülü dünyasında köpürtüp satışa sunar. Aslında medya, doğası gereği birazböyle bir şey…
Ancak medyanın en doğal mecrasıymış gibi görünen bu yöntem, elbette , medyaya hiçbir zaman manipule edilmiş haberler yapma ayrıcalığı tanımaz. Aksi taktirde, medya güvenilirliği diye bir kavramdan söz ediyor olmazdık.
Haber yapıcıların en temel görevi, hem doğru haber vermek hem de medya etiğini korumaktır. Bu temel bakış açısı, medyanın amentüsü niteliğini taşımaktadır.
İşte böyle bir zaviyeden baktığımızda, maalesef Türk basınının derin bir etik kriz yaşadığını, gerek habercilik, gerekse ilkesel anlamda değer kaybettiğini söylemek zorundayız.
Ama gelin görün ki, siyasi iktidara karşı bir “husumet odağı” gibi yayın yapma gayreti içinde olan bazı medya aktörleri, özellikle bazı haberler üzerinden, iktidara karşı adeta siyasi bir mücadele yürütüyor.
Böyle bir hali, gazetecilik etiği ile izah etmek mümkün değildir. Çünkü, siyasi mücadele gazetecilerin değil, siyasetçilerin işidir.
Hafta içinde, Wall Street Journal’ın Uludere ile ilgili Pentagon’daki bazı ‘derin abiler’in siparişiyle yaptığı haberin Türk basınındaki yansıması, medya etiği açısından son derece manidardır.
Çünkü bu haber, hazırlanışı, kaynakları ve zamanlaması açısından Türkiye’nin çıkarlarını dinamitleyen bir özellik arzetmektedir.
Biliyoruz ki, Wall Street Journal,Neo-con ve İsrail lobisinin çıkarlarına paralel yayınlar yapan bir gazetedir.
Anlaşılan o ki, WSJ bir taşla iki kuş, hatta üç kuş vurmayı hesaplamış ve karanlıklar prensi adına Türkiye-Amerika ilişkilerini zehirlemeyi amaçlamıştır.
Pentagon siparişli böyle bir haberin; tam da Türkiye’nin terörle mücadele için predatör alımı ili ilgili görüşmeler yaptığı bir dönemde yayınlanması dikkat çekicidir. İkincisi, İsrail yönetimi ve derin Amerika’nın Neo-con uzantıları Türkiye’deki siyasi iktidara karşı bir husumet beslemektedirler. Her ikisinin de Başbakan Tayyip Erdoğan’la görülecek hesapları var. Dolayısıyla, WSJ’nin Uludere haberinin öncelikli hedefi AK Parti iktidarıdır.
PKK’nın zaman zaman İsrail’le kesişen bağlantıları dikkate alındığında, Wall Street Journal’ın haberinin ne tür bir hizmete matuf olarak hazırlandığını anlamak zor değil.
Üçüncüsü, Türkiye üzerinden ikinci kez başkanlık yarışına hazırlanan Obama’yı vurmak. Bütün bu işlerin kotarılması için, Wall Street Journal’dan daha uygun bir zemin bulunamazdı herhalde.
Bu arada, 31 Mayıs 2010’da PKK’nın Hatay’da Mavi Marmara faciasının ertesi günü gerçekleştirdiği saldırıyı ve yine geçtiğimiz hafta yani 16 Mayıs’ta Hatay’da üç istihbarat subayının PKK mayınıyla şehit olduğunu bir tarafa not etmek gerekiyor. Wall Street Journal’ınhaberi bu dipnotlar eşliğinde okumakta yarar var.
İşte Türk basınının, bu habere iştahla sarılıp, köpürterek vermesine daha yakından baktığımızda, hem medya etiği açısından hem de yurtseverlik açısından problemli bir zihin yapısıyla karşı karşıya olduğumuzu görüyoruz.
Elbette, bir Amerikan gazetesindeki Türkiye ile ilgili bir haberi yayınlamanın hiçbir sakıncası olamaz. Problemli olan, bu haberin Neo-con ayarlı bir mantıkla veriliyor olmasıdır.
Türkiye’de yayın yapan bir gazetenin, nihai olarak Türkiye’nin çıkarlarına ilişkin bir hassasiyet taşıması gerekmez mi?
MEHMET OCAKTAN/STAR
