Hasan Cemal ve Çandar gibi loser tayfasını çıldırtacak yazı!

MEDYAGUNDEM.COM- Yıldıray Oğur bugün Türkiye Gazetesi’ndeki köşesinde yine kalemini konuşturdu, Hasan Cemal, Cengiz Çandar gibi “loser tipler”in perişanlığına sağlam bir yazıyla dikkat çekti.

“Teslim olun, bu bir barıştır!” başlıklı yazısında, şu satırlar Hasan Cemalgil’e mesaj gibi:

“Kürtler acı çektikçe, mağdur edildikçe, iktidara dert oldukça “al sana barış” sesleriyle ortalıklardalar, dayanışma hatlarındalar ama Kürtler barışa adım attıkça, dünkü gibi düğün dernek yaptıkça kayıplarda, Karayipler’de ya da yorganlarının altındalar.” 

İşte Oğur’dan alıntılar:

“KÜRT DOSTU” TÜRKLER!

Aslında hep böyle olmuştur. İhtida edenler herkesten daha sofi olur, diasporalar anavatandakilerden milliyetçidir. Türk milliyetçiliğinin temellerini Rusya’dan gelen Tatarlar atmıştır. Onlardan biri olan ve cumhuriyet kurulunca heyecanla Türkiye’ye koşan hukuk, tarih profesörü Sadri Maksudi’nin Türklüğünü ve Türkçesini bir gece radyodan yerin dibine sokma işi ise yıllarca adı “A.“ yazılan ama Atatürk soyadının bile fikir babası Agop Dilaçar’a düşer. Kamalizm’in kitabını yazıp, “Türk’ün amentüsü”nü yazan da Orta Asya’dan dün atıyla gelmiş gibi duran Tekinalp adını alan Serezli bir hahamın oğlu Moiz Kohen’e nasip olacaktır. Hitler Avusturyalı, Türkeş Kıbrıslıdır. İttihatçıların çoğu Balkan kökenlidir.

Ama yine de insan şaşırma hissine hakim olamıyor. Bir yüzyıldır ömürleri Kürt halkı için dağlarda, sürgünlerde, hapishanelerde geçmiş Barzani ailesinin son temsilcisi Mesut Barzani’nin Kürtlüğünü sorgulayıp, işbirlikçi, AKP’li ilan etme işinde herkesten öne fırlamış “Kürt dostu” Türklerden bahsediyorum.

ONLARI TEK HEYECANLANDIRAN AKP’YLE HESAP GÖRMEK

Barzani’nin sadece AKP’nin işbirlikçisi olduğunu söyleyenlerdeki üslupsuzluğunu görünce insan tıbben artık sayıklamaya girse de ABD’nin de işbirlikçisi olduğunu hatırlatanların yazılarındaki nostaljik lezzeti özlüyor. Barzani, Saddam’dan kimyasalları yiyip 3. Dünyacılık aşkına kızılcık şerbeti içtim demeyerek onların hassas kalplerini yıllar önce tamiri zor biçimde kırmıştı…

Keşke o kalpleri gerçekten Kürtler için atsa. Onları tek heyecanlandıran Kürtler üzerinden AKP’yle hesap görmenin verdiği adrenalin.

SON ÇARELERİ KÜRT SİYASETİNİN ŞEFKATLİ KOLLARI

Türkiye siyasetinde loserları oynayanlar, kurdukları partileri binde biri bile görmeyenler, çıkardıkları gazeteleri satmayanlar, imza kampanyası düzenlemekten, 100 kişiyle basın açıklaması yapmaktan başka hiçbir siyasi becerileri, Türkiye’ye söyleyecek yeni sözleri kalmamışlar hatta bugüne kadar destekledikleri orduları Silivri’den geri püskürtülenler son çare kendilerini Kürt siyasetinin şefkatli kollarına atıverdiler.

AKP ile çatışan liberaller, sosyalistler hatta bazı Kemalistler için Kürt siyaseti, partileri, gazeteleri, televizyonları barınmaevi, bazıları için huzurevi haline geldi.

SON GÜNLERİNİ KÜRTLERDEN ÇOK KÜRTÇÜLÜK YAPARAK GEÇİRİYORLAR

Siyasi ömürlerinin son günlerini Kürt cephesinde hep destek tam destek şiarıyla yazılar yazmakla, Kürtlerden çok Kürtçülük yapıp doğu tribünlerinden gelen alkışlara oynamakla geçirmekteler.

JEOPOLİTİĞE ŞEMMAME OYNATAN ORTADOĞU UZMANLARI

PKK’nın Barzani’nin bile demokratlık, çok kültürlülükten demediği “Kürdistan Kürtlerindir” laflarıyla el yükselten anti-milliyetçi solcu yazarlar, Orta Doğu’da demokrasinin tek güvencesi olarak Kürtleri ve gayrimüslimleri ilan edip jeopolitiğe şemmame oynatan Orta Doğu uzmanları oldu.

Hürriyet Gazetesi’nin Pazar ekine Ahmet Kaya’yı anmak için “Gözüm”lü klişe yazı yazan BDP’li görmek de, CNN Türk ekranlarında, Radikal’de beyaz Türk kadınların Öcalan’ı serbest bırakmayan AKP’nin samimiyetini sorgulaması da şaşırtıcı değil.

KÜRTLER BARIŞA ADIM ATTIKÇA KAYIPLARDA, KARAYİPLER’DE YA DA YORGANLARININ ALTINDALAR

Ulusalcıların son ümidi Barolar Birliği Başkanı‘na bile adli yılı Rojova’yı anarak açtıran bir adrenalin kaynağı artık AKP karşısında direnen PKK.

Ama direndikçe. Kürtler AKP direndikçe harika, cesur, aydın bir halk, ama AKP’yle barıştıkça, önceki günkü gibi yan yana geldikçe adı Barzani, Şivan hatta Leyla Zana olmuş fark etmez; yine o eski bildikleri kandırılmış, eğitimsiz, işbirlikçi halk.

Kürtler acı çektikçe, mağdur edildikçe, iktidara dert oldukça “al sana barış” sesleriyle ortalıklardalar, dayanışma hatlarındalar ama Kürtler barışa adım attıkça, dünkü gibi düğün dernek yaptıkça kayıplarda, Karayipler’de ya da yorganlarının altındalar.

SAVAŞ BOYALARINI SÜRMÜŞ BEKLİYORLAR

Zamanlamaları ne kadar da manidar. Tam da 100 yıl sonra ilk kez bölgedeki bütün Kürtlerle yeni bir sayfa açmaya çalışan bir iktidar varken. Hapishaneleri boşaltmaktan, yeni bir sayfa açmaktan, 1920’ye dönmekten bahseden, Kürdistan bile diyebilen bir iktidar varken. İşte onlar yüzyıl sonra gelen bu fırsatta Kürt cephesine yığınak yapmış, savaş boyalarını sürmüş beklemekteler.

OĞUR’UN YAZISI İÇİN TIKLAYIN